Wie kent hem niet? De Breedstraat is bij velen bekend door de zaterdagse ‘lapjesmarkt’, maar sinds 2018 ook door de raamprostitutie en drugshandel. Jan Engelman (1900-1972), een dichter, journalist en activist geboren en getogen in Utrecht woonde met Martinus Nijhoff en Pyke Koch, maker van een eerder tegengekomen werk in deze kunstroute , in het kunstenaarshuis aan de Oudegracht 341, maar verruilde dit later voor de Breedstraatbuurt, waar hij lange tijd heeft gewoond. Hij was aanvoerder van het verzet tegen het dempen van de Utrechtse singels, eind jaren ’50 van de vorige eeuw en keerde zich tegen de grote doorbraken die gepland werden ten behoeve van het autoverkeer. Zo was hij een van de eerste die vond dat de auto zich aan de stad moest aanpassen, en niet andersom. Het is dus door Jan Engelman dat de Breedstraat überhaupt nog bestaat. In 1940, een tijd van oorlogsgeweld, angst en dreiging, schreef Jan Engelman twee Kerstliederen. De laatste strofe heeft tot 2008 op de muur van het stiltecentrum in Vredenburg gestaan:
Jan Engelman droomde van een wereld waar ook de zwakste kan overwinnen, waarbij stilte een wapen is tegen geweld en een kans om zelf na te denken. Daarom is deze strofe geplaatst midden in de dagelijkse bewegingen van de Breedstraat, de wekelijkse drukte van de markt en de mondiale verharding.